ನಿನ್ನೆಯ ಸಂಚಿಕೆಯಿಂದ : ಮಾಸ್ಟರರ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಶ್ರೀ ರಾಮಕೃಷ್ಣರು ಉತ್ತರಿಸುತ್ತಾ, ಸಾಕಾರರೂಪಿ ದೇವರು ಎಷ್ಟು ಸತ್ಯವೋ ನಿರಾಕಾರರೂಪಿ ದೇವರು ಸಹಾ ಅಷ್ಟೇ ಸತ್ಯ ಎಂದು ಉತ್ತರಿಸಿದ್ದಾರೆ , ಇಷ್ಟಕ್ಕೆ ಮಾಸ್ಟರರ ಸಂದೇಹ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿಲ್ಲ ಇನ್ನೇನಿದೆ , ನೋಡೋಣ
ಶ್ರೀ ರಾಮಕೃಷ್ಣ ಪರಮಹಂಸರು ಹೇಳಿದ ಮಾತನ್ನು ಮಾಸ್ಟರ್ ಮಹಾಶಯರು ಯೋಚಿಸಹತ್ತಿದರು, ಹೌದು ಶ್ರೀ ರಾಮಕ್ರಷ್ಣ ಪರಮಹಂಸರು ಹೇಲಿದ ಮಾತು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಸತ್ಯ. ಮಾಸ್ಟರ್ ಮಹಾಶಯರ ಅಂಹಂಭಾವ ಈಗ ಒಂದು ತಹಬದಿಗೆ ಬಂದಿತ್ತು ಆದರೆ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ನಶಿಸಿರಲಿಲ್ಲ. ಆದ್ದರಿಂದ ಶ್ರೀ ರಾಮಕೃಷ್ಣರೊಡನೆ ವಾದಕ್ಕಿಳಿದ
ಮಾಸ್ಟರ್ ; ಗುರುಗಳೇ, ಒಬ್ಬ ಸಾಕಾರರೂಪಿ ದೇವರನ್ನು ನಂಬುತ್ತಾನೆ ಎಂದಾದರೆ, ಆತ ವಿಗ್ರಹವನ್ನು ನಂಬುತ್ತಿದ್ದಾನೆ, ಹಾಗಾದರೆ ಅಲ್ಲಿರುವುದು ಕೇವಲ ವಿಗ್ರಹವಲ್ಲ ಬದಲಾಗಿ ಯಾವುದೋ ಶಕ್ತಿಯೇ ?
ಶ್ರೀ ರಾಮಕೃಷ್ಣರು : ಹೌದು ಆ ಮೂರ್ತಿಯನ್ನು ವಿಗಹ್ರ ಮಾತ್ರ ಎಂದು ಏಕೆ ಅಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿಯೇ? ಅದು ಶಕ್ತಿಯ ದ್ಯೋತಕವಾಗಿರಬಹುದು
ಮಾಸ್ಟರ್ : (ಶ್ರೀ ರಾಮಕೃಷ್ಣರ ವಾಕ್ಯಗಳನ್ನು ಅರಗಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಾಗದೆ) ಗುರುಗಳೇ, ಮೂರ್ತಿ ಪೂಜೆಯನ್ನು ಮಾಡುವವವನು ಅದರ ಮಹತ್ವವನ್ನು ಇತರರಿಗೆ ತಿಳಿಸಬೇಕು ಮತ್ತು ಮೂರ್ತಿ ಪೂಜೆ ಮಾಡುವಾಗ ಆತನಿಗೆ ಒಂದು ವಿಚಾರ ಮನದಲ್ಲಿ ಇರಬೇಕು ಆತ ದೇವರನ್ನು ಮೂರ್ತಿ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಪೂಜಿಸುತ್ತಿದ್ದಾನೆ ಎಂದು ಬದಲಾಗಿ ಆತ ಕೇವಲ ಡಾಂಭಿಕ ಪೂಜೆಯನ್ನು ಮಾಡಬಾರದು. ಆತ ದೇವರನ್ನೇ ಪೂಜಿಸಬೇಕೆಂದು ನಂಬಿರಬೇಕಲ್ಲವೆ?
ಶ್ರೀ ರಾಮಕೃಷ್ಣ ಪರಮಹಂಸ : (ಸ್ವಲ್ಪ ಕೋಪದಿಂದ) ಹೌದು ಪ್ರವಚನ ನೀಡುವುದು ಕಲ್ಕತ್ತೆಯ ಜನತೆಯ ಹವ್ಯಾಸವಾಗಿ ಬಿಟ್ಟಿದೆ , ಆದರೆ ತಾನೆಷ್ಟು ಜ್ಞಾನಿ ಎಂದು ಯಾರೂ ಯೋಚಿಸಲಾರರು. ಅಲ್ಲ ನಾನು ಕೇಳುವುದು ಇಷ್ಟೇ ಇತರರಿಗೆ ಬುದ್ದಿಮಾತು ಹೇಳಲು ನಿನಗೇನು ಅರ್ಹತೆ ಇದೆ ಹೇಳು ? ಈ ಭೂಮಂಡಲಕ್ಕೆ ಸರ್ವಾಧಿಪತಿ ಯಾರೋ, ಯಾರು ಸೂರ್ಯ ಚಂದ್ರರ ಹುಟ್ಟಿಗೆ ಕಾರಣನೋ ಆತನೇ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಬುದ್ದಿ ಕಲಿಸುವನು. ಅಲ್ಲ ಆ ಭಗವಂತ ಮಾನವರಿಗಾಗಿ ಇಷ್ಟೊಂದು ಮಾಡಿರುವಾಗ, ಆತನನ್ನು ಭಜಿಸಲು ಆತ ದಾರಿ ತೋರದಿರುವನೇ ? ಈ ಮಾನವರಿಗೆ ಭಗವಂತನ ಧ್ಯಾನ ಬೇಕೆಂದಾದರೆ ಅಂತವರಿಗಾಗಿ ಭಗವಂತ ಗುರುವಾಗಲೂ ಸಿದ್ಧ… ಅಲ್ಲ ಮೂರ್ತಿ ಪೂಜೆ ಮಾಡುವಾಗ ಏನಾದರೂ ಲೋಪ ಉಂಟಾದರೆ, ಆ ಮೂರ್ತಿಯಲ್ಲಿರುವ ಭಗವಂತನಿಗೆ ತಿಳಿಯದಿದ್ದೀತೇ? ನೀನೇ ಹೇಳು ?ಅದಕ್ಕಾಗಿ ನೀನೇಕೆ ತಲೆ ಕೆಡಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದೀಯೇ?
ಈ ಬಾರಿ ಮಾಸ್ಟರ್ ಮಹಾಶಯರ ಅಹಂಭಾವ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಇಳಿದಿತ್ತು. ಮಾಸ್ಟರ್ ಮಹಾಶಯರು ಅಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಾರೆ, “ ಹೌದು ಒಂದರ್ಥದಲ್ಲಿ ಗುರುಗಳು ಸತ್ಯವನ್ನೇ ನುಡಿದಿದ್ದಾರೆ,ಇನ್ನೊಬ್ಬರಿಗೆ ನಾನು ಕಲಿಸುವ ಅರ್ಹತೆಯದರೂ ನನಗೆ ಏನಿದೆ? ಅಲ್ಲ ನಾನು ದೇವರನ್ನು ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರ ಪಡಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆಯೇ? ನನಗೇ ಉಳಿದುಕೊಳ್ಳಲು ಸರಿಯಾದ ಜಾಗವಿಲ್ಲ, ಅಂತಹುದರಲ್ಲಿ ನಾನು ನನ್ನ ಸಹವರ್ತಿಗಳನ್ನು ಉಳಿದುಕೊಳ್ಳಲು ಕರೆಯುತ್ತೆನಲ್ಲ... ಏನಿದು ನನ್ನ ಮೇಲೆ ನನಗೆ ಅವಮಾನವಾಗಬೇಕು. ನನ್ನ ಮೂಖತನಕ್ಕೆ ನನ್ನನ್ನು ನಾನೇ ಹಳಿದುಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಆದ್ಯಾತ್ಮ ಎನ್ನುವುದು ಗಣಿತವಲ್ಲ ಅಥವಾ ಇನ್ಯಾವುದೂ ವಿಚಾರವಲ್ಲ.. ಆದ್ಯಾತ್ಮ ಎನ್ನುವುದು ಒಂದು ನಿಗೂಢವಾದಂತಹಾ ವಿಚಾರ, ಗುರುಗಳು ಹೇಳುವುದರಲ್ಲಿ ಒಂದು ಅರ್ಥವಿದೆ” ಎಂದುಕೊಂಡರು. ಶ್ರೀ ರಾಮಕೃಷ್ಣರ ಬಳಿ ಮಾಸ್ಟರ್ ಮಹಾಶಯರ ಪ್ರಥಮ ಹಾಗೂ ಕೊನೇಯ ವಾದ ಇದೇ ಆಗಿತ್ತು
ಶ್ರೀ ರಾಮಕೃಷ್ಣರು : ನೀನು ಮೂರ್ತಿಪೂಜೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದೆಯಲ್ಲ, ಕೇಳು , ಮೂರ್ತಿಯನ್ನು ಮಣ್ಣಿನಿಂದ ಮಾಡಿದ್ದರೂ ಅಂತಹಾ ವಿಚಾರಗಳು ಖಂಡಿತಾ ಬೇಕು ಏಕೆಂದರೆ ಅನೇಕ ಬಾರಿ ದೇವನೇ ಅನೇಕ ಅವತಾರಗಳಿಂದ ಆತನ ಇರುವಿನ ಬಗ್ಗೆ ಖಾತ್ರಿಪಡಿಸಿದ್ದಾನಲ್ಲವೇ? ಅದೆ ಸರ್ವಶಕ್ತನಾದ ದೇವನು ಅನೇಕ ರೂಪಗಳಿಂದ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ನೀಡುವ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡಿದ್ದಾನೆ.
ಈಗ ನೋಡು ತಾಯಿಯೊಬ್ಬಳು ಮಕ್ಕಳ ರುಚಿಗೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಅಡುಗೆ ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲವೇ? ಈಗ ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಒಬ್ಬ ತಾಯಿಗೆ 5 ಮಕ್ಕಳಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ತಿಳಿದುಕೋ ಆಕೆ ತನ್ನ ಮಕ್ಕಲ ಇಷ್ಟದಂತೆ ಬಗೆ ಬಗೆಯ ಆಹಾರವನ್ನು ಮಾಡಿ ಬಡಿಸುವುದಿಲ್ಲವೇನು? ಅದೇ ರೀತಿ ಆದ್ಯಾತ್ಮವೂ ಕೂಡಾ. . . ನಾನು ಹೇಳುತ್ತಿರುವುದು ನಿನಗೆ ಅರ್ಥವಾಗುತ್ತಿದೆಯೇ?
ಮಾಸ್ಟರ್ ಮಹಾಶಯರು : (ನಮ್ರತೆಯಿಂದ) ಗುರುಗಳೇ , ದೇವರಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಮನಸ್ಸುಗಳನ್ನು ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸುವುದು ಹೇಗೆ ?
ಶ್ರೀ ರಾಮಕೃಷ್ಣರು : ದೇವರ ನಾಮಗಳನ್ನು ಜಪಿಸುತ್ತಿರು, ಆತನ ಕೀರ್ತನೆಗಳನ್ನು ಹಾಡಿ ಹೊಗಳು , ಸಜ್ಜನರ ಸಂಗ ಮಾಡು. ಯಾವಾಗಲೂ ಆತನ ಕುರಿತಾಗಿಯೇ ಯೋಚಿಸುತ್ತಿರು. ಆದರೆ ದೇವರಲ್ಲಿ ನಿಮ್ಮ ಮನಸ್ಸನ್ನು ನೆಡುವುದು ಅಷ್ಟು ಸುಲಭದ ಮಾತಲ್ಲ, ಪ್ರಾರಂಭದಲ್ಲಿ ಧ್ಯಾನ ಮತ್ತು ಸತತ ಪ್ರಯತ್ನದಿಂದ ಮಾತ್ರ ಸಾಧ್ಯ. ಒಂದು ಗಿಡ ಮರವಾಗಿ ಬೆಳೆಯಬೇಕಾದರೆ ಹೇಗೆ ಗಿಡಕ್ಕೆ ಬೇಲಿ ಹಾಕಬೇಕೋ ನಿಮ್ಮ ಮನಸ್ಸೆಂಬ ಮರಕ್ಕೆ ಪ್ರಾರಂಭದಲ್ಲಿ ಬೇಲಿಯನ್ನು ಹಾಕಬೇಕು. ಇಲ್ಲವಾದರೆ ಯಾರಾದರೂ ಬಂದು ನಿಮ್ಮ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಕೆಡಿಸಿ ಬಿಟ್ಟಾರು.
ಧ್ಯಾನ ಮಾಡಲು ನೀವು ಅನೇಕ ರೀತಿಯ ಆಚರಣೆಗಳನ್ನು ಮಾಡಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ, ಬಹಳ ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಸಾಕಾರರೂಪಿ ದೇವನಲ್ಲಿ ನಂಬಿಕೆ ಇಡಬೇಕು. ದೇವನೊಬ್ಬನೇ ಸತ್ಯ ಬೇರೆಯೆಲ್ಲವು ಮಿಥ್ಯ.
ಮಾಸ್ಟರ್ ಮಹಾಶಯ ; (ನಮ್ರತೆಯಿಂದ) ಹಾಗದರೆ ನಾವು ಯಾವ ರೀತಿಯಾಗಿ ಪ್ರಾಪಂಚಿಕ ಬದುಕಿನಿಂದ ದೂರವಿರಬೇಕು ?
ಶ್ರೀ ರಾಮಕೃಷ್ಣರು : ನಿನ್ನೆಲ್ಲಾ ಕರ್ತವ್ಯಗಳನ್ನು ನೀನು ಮಾಡು ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ದೇವರ ಮೆಲೆ ನಂಬಿಕೆಯಿಡು, ನಿನ್ನ ಕುಟುಂಬದ ಜೊತೆಯಲ್ಲೇ ಜೀವಿಸು ಅವರನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸು, ಅವರ ಸೇವೆ ಮಾಡು ಆದರೆ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ದೇವರ ಮೆಲೆ ನಂಬಿಕೆಯಿಡು ಅಷ್ಟೇ. . . . ಈಗ ನೋಡು ಶ್ರೀಮಂತರ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಸೇವಕಿಯು ಸೇವೆಯನ್ನೆನೋ ಮಾಡುತ್ತಿರುತ್ತಾಳೆ ಆದರೆ ನೋಡು ಆಕೆಯ ಮನಸ್ಸು ಸದಾ ತನ್ನ ಮನೆಯಲ್ಲೇ ನೆಟ್ಟಿರುತ್ತಾಳೆ. ಮಾಲಿಕನ ಮಗುವನ್ನು ರಾಮ,ಕೃಷ್ಣ ಹರಿ ಎಂದೆಲ್ಲಾ ಕರೆಯುತ್ತಾಳೆ ಆದರೆ ಆಕೆಯ ಮನಸ್ಸು ಸದಾ ತನ್ನ ಮಕ್ಕಳ ಬಳಿ ಸುಳಿಯುತ್ತಿರುತ್ತಲ್ಲವೇ? ಆಮೆಯು ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಈಜುತ್ತಿದ್ದರೂ ಅದರ ಮನಸ್ಸು ಮಾತ್ರ ನದಿ ಕಿನಾರೆಯಲ್ಲಿರುವ ಅದರ ಮೊಟ್ಟೆಗಳ ಮೇಲಿರುತ್ತದಲ್ಲವೇ? ಹಾಗೇಯೇ ನೀನು ಕೂಡಾ ನಿನ್ನ ಕರ್ತವ್ಯಗಳನ್ನು ಮಾಡು ಆದರೆ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಮಾತ್ರ ದೇವರ ಮೇಲಿಡು ಅಷ್ಟೇ...
ಇಂದಿನ ಕಥಾಮಾಲಿಕೆಗೆ ಇಲ್ಲೇ ಮುಕ್ತಾಯವನ್ನಿಟ್ಟು ನಿಮ್ಮ ಮನಸ್ಸುಗಳನ್ನು ಶ್ರೀ ರಾಮಕೃಷ್ಣ ಪರಮಹಂಸರಲ್ಲಿ ಐಕ್ಯವಾಗಿರಿಸಿ, ನಿಮ್ಮೆಲ್ಲಾ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ಶ್ರೀ ರಾಮಕೃಷ್ಣ ಪರಮಹಂಸರ ಪಾದಗಳಿಗೆ ಅರ್ಪಿಸಿ
M., rather surprised, said to himself: "How can one believe in God without form when one believes in God with form? And if one believes in God without form, how can one believe that God has a form? Can these two contradictory ideas be true at the same time? Can a white liquid like milk be black?"
M: "Sir, I like to think of God as formless."
MASTER: "Very good. It is enough to have faith in either aspect. You believe in God without form; that is quite all right. But never for a moment think that this alone is true and all else false. Remember that God with form is just as true as God without form. But hold fast to your own conviction."
The assertion that both are equally true amazed M.; he had never learnt this from his books. Thus his ego received a third blow; but since it was not yet completely crushed, he came forward to argue with the Master a little more.
M: "Sir, suppose one believes in God with form. Certainly He is not the clay image!"
MASTER (interrupting): "But why clay? It is an image of Spirit."
M. could not quite understand the significance of this "image of Spirit". "But, sir," he said to the Master, "one should explain to those who worship the clay image that it is not God, and that, while worshipping it, they should have God in view and not the clay image. One should not worship clay."
MASTER (sharply): "That's the one hobby of you Calcutta people — giving lectures and bringing others to the light! Nobody ever stops to consider how to get the light himself. Who are you to teach others?
"He who is the Lord of the Universe will teach everyone. He alone teaches us, who has created this universe; who has made the sun and moon", men and beasts, and all other beings; who has provided means for their sustenance; who has given children parents and endowed them with love to bring them up. The Lord has done so many things — will He not show people the way to worship Him? If they need teaching, then He will be the Teacher. He is our Inner Guide.
"Suppose there is an error in worshipping the clay image; doesn't God know that through it He alone is being invoked? He will be pleased with that very worship. Why should you get a headache over it? You had better try for knowledge and devotion yourself."
This time M. felt that his ego was completely crushed. He now said to himself: "Yes, he has spoken the truth. What need is there for me to teach others? Have I known God? Do I really love Him? 'I haven't room enough for myself in my bed, and I am inviting my friend to share it with me!' I know nothing about God, yet I am trying to teach others. What a shame! How foolish I am! This is not mathematics or history or literature, that one can teach it to others. No, this is the deep mystery of God; What he says appeals to me.
This was M.'s first argument with the Master, and happily his last. MASTER: "You were talking of worshipping the clay image. Even if the image is made of clay, there is need for that sort of worship. God Himself has provided different forms of worship. He who is the Lord of the Universe has arranged all these forms to suit different men in different stages of knowledge.
"The mother cooks different dishes to suit the stomachs of her different children. Suppose she has five children. If there is a fish to cook, she prepares various dishes from it — pilau, pickled fish, fried fish, and so on — to suit their different tastes and powers of digestion.
"Do you understand me?"
M. (humbly'): "Yes, sir. How, sir, may we fix our minds on God?"
MASTER: "Repeat God's name and sing His glories, and keep holy company; and now and then visit God's devotees and holy men. The mind cannot dwell on God if it is immersed day and night in worldliness, in worldly duties and responsibilities; it is most necessary to go into solitude now and then and think of God. To fix the mind on God is very difficult, in the beginning, unless one practises meditation in solitude. When a tree is young it should be fenced all around; otherwise it may be destroyed by cattle.
"To meditate, you should withdraw within yourself or retire to a secluded corner or to the forest. And you should always discriminate between the Real and the unreal. God alone is real, the Eternal Substance; all else is unreal, that is, impermanent. By discriminating thus, one should shake off impermanent objects from the mind."
M. (humbly): "How ought we to live in the world?"
MASTER: "Do all your duties, but keep your mind on God. Live with all — with wife and children, father and mother — and serve them. Treat them as if they were very dear to you, but know in your heart of hearts that they do not belong to you.
A maidservant in the house of a rich man performs all the household duties, but her thoughts are fixed on her own home in her native village. She brings up her master's children as if they were her own. She even speaks of them as 'my Rama' or 'my Hari'. But in her own mind she knows very well that they do not belong to her at all.
The tortoise moves about in the water. But can you guess where her thoughts are? There on the bank, where her eggs are lying. Do all your duties in the world, but keep your mind on God.
ಶ್ರೀ ರಾಮಕೃಷ್ಣ ಪರಮಹಂಸರು ಹೇಳಿದ ಮಾತನ್ನು ಮಾಸ್ಟರ್ ಮಹಾಶಯರು ಯೋಚಿಸಹತ್ತಿದರು, ಹೌದು ಶ್ರೀ ರಾಮಕ್ರಷ್ಣ ಪರಮಹಂಸರು ಹೇಲಿದ ಮಾತು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಸತ್ಯ. ಮಾಸ್ಟರ್ ಮಹಾಶಯರ ಅಂಹಂಭಾವ ಈಗ ಒಂದು ತಹಬದಿಗೆ ಬಂದಿತ್ತು ಆದರೆ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ನಶಿಸಿರಲಿಲ್ಲ. ಆದ್ದರಿಂದ ಶ್ರೀ ರಾಮಕೃಷ್ಣರೊಡನೆ ವಾದಕ್ಕಿಳಿದ
ಮಾಸ್ಟರ್ ; ಗುರುಗಳೇ, ಒಬ್ಬ ಸಾಕಾರರೂಪಿ ದೇವರನ್ನು ನಂಬುತ್ತಾನೆ ಎಂದಾದರೆ, ಆತ ವಿಗ್ರಹವನ್ನು ನಂಬುತ್ತಿದ್ದಾನೆ, ಹಾಗಾದರೆ ಅಲ್ಲಿರುವುದು ಕೇವಲ ವಿಗ್ರಹವಲ್ಲ ಬದಲಾಗಿ ಯಾವುದೋ ಶಕ್ತಿಯೇ ?
ಶ್ರೀ ರಾಮಕೃಷ್ಣರು : ಹೌದು ಆ ಮೂರ್ತಿಯನ್ನು ವಿಗಹ್ರ ಮಾತ್ರ ಎಂದು ಏಕೆ ಅಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿಯೇ? ಅದು ಶಕ್ತಿಯ ದ್ಯೋತಕವಾಗಿರಬಹುದು
ಮಾಸ್ಟರ್ : (ಶ್ರೀ ರಾಮಕೃಷ್ಣರ ವಾಕ್ಯಗಳನ್ನು ಅರಗಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಾಗದೆ) ಗುರುಗಳೇ, ಮೂರ್ತಿ ಪೂಜೆಯನ್ನು ಮಾಡುವವವನು ಅದರ ಮಹತ್ವವನ್ನು ಇತರರಿಗೆ ತಿಳಿಸಬೇಕು ಮತ್ತು ಮೂರ್ತಿ ಪೂಜೆ ಮಾಡುವಾಗ ಆತನಿಗೆ ಒಂದು ವಿಚಾರ ಮನದಲ್ಲಿ ಇರಬೇಕು ಆತ ದೇವರನ್ನು ಮೂರ್ತಿ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಪೂಜಿಸುತ್ತಿದ್ದಾನೆ ಎಂದು ಬದಲಾಗಿ ಆತ ಕೇವಲ ಡಾಂಭಿಕ ಪೂಜೆಯನ್ನು ಮಾಡಬಾರದು. ಆತ ದೇವರನ್ನೇ ಪೂಜಿಸಬೇಕೆಂದು ನಂಬಿರಬೇಕಲ್ಲವೆ?
ಶ್ರೀ ರಾಮಕೃಷ್ಣ ಪರಮಹಂಸ : (ಸ್ವಲ್ಪ ಕೋಪದಿಂದ) ಹೌದು ಪ್ರವಚನ ನೀಡುವುದು ಕಲ್ಕತ್ತೆಯ ಜನತೆಯ ಹವ್ಯಾಸವಾಗಿ ಬಿಟ್ಟಿದೆ , ಆದರೆ ತಾನೆಷ್ಟು ಜ್ಞಾನಿ ಎಂದು ಯಾರೂ ಯೋಚಿಸಲಾರರು. ಅಲ್ಲ ನಾನು ಕೇಳುವುದು ಇಷ್ಟೇ ಇತರರಿಗೆ ಬುದ್ದಿಮಾತು ಹೇಳಲು ನಿನಗೇನು ಅರ್ಹತೆ ಇದೆ ಹೇಳು ? ಈ ಭೂಮಂಡಲಕ್ಕೆ ಸರ್ವಾಧಿಪತಿ ಯಾರೋ, ಯಾರು ಸೂರ್ಯ ಚಂದ್ರರ ಹುಟ್ಟಿಗೆ ಕಾರಣನೋ ಆತನೇ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಬುದ್ದಿ ಕಲಿಸುವನು. ಅಲ್ಲ ಆ ಭಗವಂತ ಮಾನವರಿಗಾಗಿ ಇಷ್ಟೊಂದು ಮಾಡಿರುವಾಗ, ಆತನನ್ನು ಭಜಿಸಲು ಆತ ದಾರಿ ತೋರದಿರುವನೇ ? ಈ ಮಾನವರಿಗೆ ಭಗವಂತನ ಧ್ಯಾನ ಬೇಕೆಂದಾದರೆ ಅಂತವರಿಗಾಗಿ ಭಗವಂತ ಗುರುವಾಗಲೂ ಸಿದ್ಧ… ಅಲ್ಲ ಮೂರ್ತಿ ಪೂಜೆ ಮಾಡುವಾಗ ಏನಾದರೂ ಲೋಪ ಉಂಟಾದರೆ, ಆ ಮೂರ್ತಿಯಲ್ಲಿರುವ ಭಗವಂತನಿಗೆ ತಿಳಿಯದಿದ್ದೀತೇ? ನೀನೇ ಹೇಳು ?ಅದಕ್ಕಾಗಿ ನೀನೇಕೆ ತಲೆ ಕೆಡಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದೀಯೇ?
ಈ ಬಾರಿ ಮಾಸ್ಟರ್ ಮಹಾಶಯರ ಅಹಂಭಾವ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಇಳಿದಿತ್ತು. ಮಾಸ್ಟರ್ ಮಹಾಶಯರು ಅಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಾರೆ, “ ಹೌದು ಒಂದರ್ಥದಲ್ಲಿ ಗುರುಗಳು ಸತ್ಯವನ್ನೇ ನುಡಿದಿದ್ದಾರೆ,ಇನ್ನೊಬ್ಬರಿಗೆ ನಾನು ಕಲಿಸುವ ಅರ್ಹತೆಯದರೂ ನನಗೆ ಏನಿದೆ? ಅಲ್ಲ ನಾನು ದೇವರನ್ನು ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರ ಪಡಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆಯೇ? ನನಗೇ ಉಳಿದುಕೊಳ್ಳಲು ಸರಿಯಾದ ಜಾಗವಿಲ್ಲ, ಅಂತಹುದರಲ್ಲಿ ನಾನು ನನ್ನ ಸಹವರ್ತಿಗಳನ್ನು ಉಳಿದುಕೊಳ್ಳಲು ಕರೆಯುತ್ತೆನಲ್ಲ... ಏನಿದು ನನ್ನ ಮೇಲೆ ನನಗೆ ಅವಮಾನವಾಗಬೇಕು. ನನ್ನ ಮೂಖತನಕ್ಕೆ ನನ್ನನ್ನು ನಾನೇ ಹಳಿದುಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಆದ್ಯಾತ್ಮ ಎನ್ನುವುದು ಗಣಿತವಲ್ಲ ಅಥವಾ ಇನ್ಯಾವುದೂ ವಿಚಾರವಲ್ಲ.. ಆದ್ಯಾತ್ಮ ಎನ್ನುವುದು ಒಂದು ನಿಗೂಢವಾದಂತಹಾ ವಿಚಾರ, ಗುರುಗಳು ಹೇಳುವುದರಲ್ಲಿ ಒಂದು ಅರ್ಥವಿದೆ” ಎಂದುಕೊಂಡರು. ಶ್ರೀ ರಾಮಕೃಷ್ಣರ ಬಳಿ ಮಾಸ್ಟರ್ ಮಹಾಶಯರ ಪ್ರಥಮ ಹಾಗೂ ಕೊನೇಯ ವಾದ ಇದೇ ಆಗಿತ್ತು
ಶ್ರೀ ರಾಮಕೃಷ್ಣರು : ನೀನು ಮೂರ್ತಿಪೂಜೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದೆಯಲ್ಲ, ಕೇಳು , ಮೂರ್ತಿಯನ್ನು ಮಣ್ಣಿನಿಂದ ಮಾಡಿದ್ದರೂ ಅಂತಹಾ ವಿಚಾರಗಳು ಖಂಡಿತಾ ಬೇಕು ಏಕೆಂದರೆ ಅನೇಕ ಬಾರಿ ದೇವನೇ ಅನೇಕ ಅವತಾರಗಳಿಂದ ಆತನ ಇರುವಿನ ಬಗ್ಗೆ ಖಾತ್ರಿಪಡಿಸಿದ್ದಾನಲ್ಲವೇ? ಅದೆ ಸರ್ವಶಕ್ತನಾದ ದೇವನು ಅನೇಕ ರೂಪಗಳಿಂದ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ನೀಡುವ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡಿದ್ದಾನೆ.
ಈಗ ನೋಡು ತಾಯಿಯೊಬ್ಬಳು ಮಕ್ಕಳ ರುಚಿಗೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಅಡುಗೆ ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲವೇ? ಈಗ ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಒಬ್ಬ ತಾಯಿಗೆ 5 ಮಕ್ಕಳಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ತಿಳಿದುಕೋ ಆಕೆ ತನ್ನ ಮಕ್ಕಲ ಇಷ್ಟದಂತೆ ಬಗೆ ಬಗೆಯ ಆಹಾರವನ್ನು ಮಾಡಿ ಬಡಿಸುವುದಿಲ್ಲವೇನು? ಅದೇ ರೀತಿ ಆದ್ಯಾತ್ಮವೂ ಕೂಡಾ. . . ನಾನು ಹೇಳುತ್ತಿರುವುದು ನಿನಗೆ ಅರ್ಥವಾಗುತ್ತಿದೆಯೇ?
ಮಾಸ್ಟರ್ ಮಹಾಶಯರು : (ನಮ್ರತೆಯಿಂದ) ಗುರುಗಳೇ , ದೇವರಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಮನಸ್ಸುಗಳನ್ನು ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸುವುದು ಹೇಗೆ ?
ಶ್ರೀ ರಾಮಕೃಷ್ಣರು : ದೇವರ ನಾಮಗಳನ್ನು ಜಪಿಸುತ್ತಿರು, ಆತನ ಕೀರ್ತನೆಗಳನ್ನು ಹಾಡಿ ಹೊಗಳು , ಸಜ್ಜನರ ಸಂಗ ಮಾಡು. ಯಾವಾಗಲೂ ಆತನ ಕುರಿತಾಗಿಯೇ ಯೋಚಿಸುತ್ತಿರು. ಆದರೆ ದೇವರಲ್ಲಿ ನಿಮ್ಮ ಮನಸ್ಸನ್ನು ನೆಡುವುದು ಅಷ್ಟು ಸುಲಭದ ಮಾತಲ್ಲ, ಪ್ರಾರಂಭದಲ್ಲಿ ಧ್ಯಾನ ಮತ್ತು ಸತತ ಪ್ರಯತ್ನದಿಂದ ಮಾತ್ರ ಸಾಧ್ಯ. ಒಂದು ಗಿಡ ಮರವಾಗಿ ಬೆಳೆಯಬೇಕಾದರೆ ಹೇಗೆ ಗಿಡಕ್ಕೆ ಬೇಲಿ ಹಾಕಬೇಕೋ ನಿಮ್ಮ ಮನಸ್ಸೆಂಬ ಮರಕ್ಕೆ ಪ್ರಾರಂಭದಲ್ಲಿ ಬೇಲಿಯನ್ನು ಹಾಕಬೇಕು. ಇಲ್ಲವಾದರೆ ಯಾರಾದರೂ ಬಂದು ನಿಮ್ಮ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಕೆಡಿಸಿ ಬಿಟ್ಟಾರು.
ಧ್ಯಾನ ಮಾಡಲು ನೀವು ಅನೇಕ ರೀತಿಯ ಆಚರಣೆಗಳನ್ನು ಮಾಡಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ, ಬಹಳ ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಸಾಕಾರರೂಪಿ ದೇವನಲ್ಲಿ ನಂಬಿಕೆ ಇಡಬೇಕು. ದೇವನೊಬ್ಬನೇ ಸತ್ಯ ಬೇರೆಯೆಲ್ಲವು ಮಿಥ್ಯ.
ಮಾಸ್ಟರ್ ಮಹಾಶಯ ; (ನಮ್ರತೆಯಿಂದ) ಹಾಗದರೆ ನಾವು ಯಾವ ರೀತಿಯಾಗಿ ಪ್ರಾಪಂಚಿಕ ಬದುಕಿನಿಂದ ದೂರವಿರಬೇಕು ?
ಶ್ರೀ ರಾಮಕೃಷ್ಣರು : ನಿನ್ನೆಲ್ಲಾ ಕರ್ತವ್ಯಗಳನ್ನು ನೀನು ಮಾಡು ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ದೇವರ ಮೆಲೆ ನಂಬಿಕೆಯಿಡು, ನಿನ್ನ ಕುಟುಂಬದ ಜೊತೆಯಲ್ಲೇ ಜೀವಿಸು ಅವರನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸು, ಅವರ ಸೇವೆ ಮಾಡು ಆದರೆ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ದೇವರ ಮೆಲೆ ನಂಬಿಕೆಯಿಡು ಅಷ್ಟೇ. . . . ಈಗ ನೋಡು ಶ್ರೀಮಂತರ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಸೇವಕಿಯು ಸೇವೆಯನ್ನೆನೋ ಮಾಡುತ್ತಿರುತ್ತಾಳೆ ಆದರೆ ನೋಡು ಆಕೆಯ ಮನಸ್ಸು ಸದಾ ತನ್ನ ಮನೆಯಲ್ಲೇ ನೆಟ್ಟಿರುತ್ತಾಳೆ. ಮಾಲಿಕನ ಮಗುವನ್ನು ರಾಮ,ಕೃಷ್ಣ ಹರಿ ಎಂದೆಲ್ಲಾ ಕರೆಯುತ್ತಾಳೆ ಆದರೆ ಆಕೆಯ ಮನಸ್ಸು ಸದಾ ತನ್ನ ಮಕ್ಕಳ ಬಳಿ ಸುಳಿಯುತ್ತಿರುತ್ತಲ್ಲವೇ? ಆಮೆಯು ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಈಜುತ್ತಿದ್ದರೂ ಅದರ ಮನಸ್ಸು ಮಾತ್ರ ನದಿ ಕಿನಾರೆಯಲ್ಲಿರುವ ಅದರ ಮೊಟ್ಟೆಗಳ ಮೇಲಿರುತ್ತದಲ್ಲವೇ? ಹಾಗೇಯೇ ನೀನು ಕೂಡಾ ನಿನ್ನ ಕರ್ತವ್ಯಗಳನ್ನು ಮಾಡು ಆದರೆ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಮಾತ್ರ ದೇವರ ಮೇಲಿಡು ಅಷ್ಟೇ...
ಇಂದಿನ ಕಥಾಮಾಲಿಕೆಗೆ ಇಲ್ಲೇ ಮುಕ್ತಾಯವನ್ನಿಟ್ಟು ನಿಮ್ಮ ಮನಸ್ಸುಗಳನ್ನು ಶ್ರೀ ರಾಮಕೃಷ್ಣ ಪರಮಹಂಸರಲ್ಲಿ ಐಕ್ಯವಾಗಿರಿಸಿ, ನಿಮ್ಮೆಲ್ಲಾ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ಶ್ರೀ ರಾಮಕೃಷ್ಣ ಪರಮಹಂಸರ ಪಾದಗಳಿಗೆ ಅರ್ಪಿಸಿ
English Translation
M., rather surprised, said to himself: "How can one believe in God without form when one believes in God with form? And if one believes in God without form, how can one believe that God has a form? Can these two contradictory ideas be true at the same time? Can a white liquid like milk be black?"
M: "Sir, I like to think of God as formless."
MASTER: "Very good. It is enough to have faith in either aspect. You believe in God without form; that is quite all right. But never for a moment think that this alone is true and all else false. Remember that God with form is just as true as God without form. But hold fast to your own conviction."
The assertion that both are equally true amazed M.; he had never learnt this from his books. Thus his ego received a third blow; but since it was not yet completely crushed, he came forward to argue with the Master a little more.
M: "Sir, suppose one believes in God with form. Certainly He is not the clay image!"
MASTER (interrupting): "But why clay? It is an image of Spirit."
M. could not quite understand the significance of this "image of Spirit". "But, sir," he said to the Master, "one should explain to those who worship the clay image that it is not God, and that, while worshipping it, they should have God in view and not the clay image. One should not worship clay."
MASTER (sharply): "That's the one hobby of you Calcutta people — giving lectures and bringing others to the light! Nobody ever stops to consider how to get the light himself. Who are you to teach others?
"He who is the Lord of the Universe will teach everyone. He alone teaches us, who has created this universe; who has made the sun and moon", men and beasts, and all other beings; who has provided means for their sustenance; who has given children parents and endowed them with love to bring them up. The Lord has done so many things — will He not show people the way to worship Him? If they need teaching, then He will be the Teacher. He is our Inner Guide.
"Suppose there is an error in worshipping the clay image; doesn't God know that through it He alone is being invoked? He will be pleased with that very worship. Why should you get a headache over it? You had better try for knowledge and devotion yourself."
This time M. felt that his ego was completely crushed. He now said to himself: "Yes, he has spoken the truth. What need is there for me to teach others? Have I known God? Do I really love Him? 'I haven't room enough for myself in my bed, and I am inviting my friend to share it with me!' I know nothing about God, yet I am trying to teach others. What a shame! How foolish I am! This is not mathematics or history or literature, that one can teach it to others. No, this is the deep mystery of God; What he says appeals to me.
This was M.'s first argument with the Master, and happily his last. MASTER: "You were talking of worshipping the clay image. Even if the image is made of clay, there is need for that sort of worship. God Himself has provided different forms of worship. He who is the Lord of the Universe has arranged all these forms to suit different men in different stages of knowledge.
"The mother cooks different dishes to suit the stomachs of her different children. Suppose she has five children. If there is a fish to cook, she prepares various dishes from it — pilau, pickled fish, fried fish, and so on — to suit their different tastes and powers of digestion.
"Do you understand me?"
M. (humbly'): "Yes, sir. How, sir, may we fix our minds on God?"
MASTER: "Repeat God's name and sing His glories, and keep holy company; and now and then visit God's devotees and holy men. The mind cannot dwell on God if it is immersed day and night in worldliness, in worldly duties and responsibilities; it is most necessary to go into solitude now and then and think of God. To fix the mind on God is very difficult, in the beginning, unless one practises meditation in solitude. When a tree is young it should be fenced all around; otherwise it may be destroyed by cattle.
"To meditate, you should withdraw within yourself or retire to a secluded corner or to the forest. And you should always discriminate between the Real and the unreal. God alone is real, the Eternal Substance; all else is unreal, that is, impermanent. By discriminating thus, one should shake off impermanent objects from the mind."
M. (humbly): "How ought we to live in the world?"
MASTER: "Do all your duties, but keep your mind on God. Live with all — with wife and children, father and mother — and serve them. Treat them as if they were very dear to you, but know in your heart of hearts that they do not belong to you.
A maidservant in the house of a rich man performs all the household duties, but her thoughts are fixed on her own home in her native village. She brings up her master's children as if they were her own. She even speaks of them as 'my Rama' or 'my Hari'. But in her own mind she knows very well that they do not belong to her at all.
The tortoise moves about in the water. But can you guess where her thoughts are? There on the bank, where her eggs are lying. Do all your duties in the world, but keep your mind on God.
No comments:
Post a Comment